Stefán Valdemar Snævarr

Ég er prófessor emerítus  í heimspeki við Háskólann í Lillehammer í Noregi, gamall og geðvondur piparkarl sem hef gaman af hressilegum kappræðum. Mín heilaga ferning  er heimspekin, listirnar, mannkynssagan  og stjórnmálin. Þess utan hef ég gaman af handbolta, gömlu rokki og góðum grínþáttum. Hvað pólitík varðar þá er ég ill staðsetjanlegur, hef boðað pólitíska efahyggju. Kalla mig samt stundum  harðan miðjumann eða frjálslyndan jafnaðarmann með íhaldsívafi (NATÓ-krata). Hvað íhaldsemi varðar er ég unnandi íslenskrar tungu og hatast við enskusnobb. Ég  gagnrýndi útrásarfimbulfambið í ræðu og riti um langt skeið. Ég er höfundur tuttuguogeinnar  bókar, þær eru  af ýmsu tagi, sú síðasta kom út í fyrra, fræðaskruddan The Poetic of Reason, fyrir nokkrum vikum kom út Á ekrum spekinnar. Vangaveltur um heimspeki. Árið 2010 fékk ég fyrstu verðlaun í ritgerðasamkeppni International Association of Aesthetics, í fyrra fékk heimspekiteymi, sem ég er hluti af, verðlanu sem rannsóknarteymi ársins við Háskólann minn. Svo fékk ég í janúar viðurkenningu frir ljóð í ljóðasamkeppni kenndri við Jón úr Vör. Ég má vel við una, fór  á eftirlaun 1 ágúst, sæll og glaður.